Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Απομένει η άσφαλτος της σήραγγας στη Γκρόπα

Μάχη με τον χρόνο ή καλύτερα με την κακοκαιρία δίνουν τα συνεργεία που είναι επιφορτισμένα με την ασφαλτόστρωση της σήραγγας στη Γκρόπα.


Απομένει η άσφαλτος
Το έργο είναι έτοιμο και απομένει ο ασφαλτοτάπητας ο οποίος όμως, όπως αναφέρουν οι ιθύνοντες, απαιτεί καλό καιρό για να πέσει στο οδόστρωμα.
Η σήραγγα θα ήταν ήδη έτοιμη αν δεν είχαν χαθεί δεκαοχτώ πολύτιμες ημέρες από την απεργία των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων.
Κάποιοι λένε πάντως ότι η διέλευση των οχημάτων θα επιτραπεί σύντομα, έστω και χωρίς άσφαλτο, για να εξυπηρετηθούν οι εκλογείς που θα ανεβούν στα χωριά τους για να ψηφίσουν.
Αναμένουμε.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Γράμμα από το Μέτωπο νεαρού Δεκανέα του 5ου Συντάγματος Βαγγέλη Τσιάντα, λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή στο Ύψωμα 731



Νιόπαντρος ένα χρόνο, στη Μεσοχώρα, το καλοκαίρι του 1940, ο Βαγγέλης Τσιάντας, παλικάρι κοντά στα 30, με τη σύζυγό του Ευτυχία και τη νεογέννητη κόρη του, Σπυριδούλα, κάνει τα πιο όμορφα όνειρα για τη ζωή.
Ξέρει καλά την τέχνη του επιπλοποιού, στήνει το εργαστήριό του, έχει αγοράσει τα εργαλεία του και δουλεύει το ξύλο, με τέχνη και μεράκι. Τα χέρια του "γράφουν". Ό,τι πιάνουν γίνεται κόσμημα, στολίδι. Δεν προλαβαίνει τις παραγγελίες.
Όμως, τα "σύννεφα" βαραίνουν, η πατρίδα υποψιάζεται τον κίνδυνο και καλεί τα παιδιά της να πράξουν το χρέος. Το ίδιο κάνει και ο Βαγγέλης. Αφήνει πίσω τη μικρομάνα σύζυγο Ευτυχία, τη δυο μηνών κόρη του Σπυριδούλα, τους γονείς και τις αδελφές, τους φίλους και συγχωριανούς, το εργαστήρι και τις παραγγελίες, τα όνειρα και τις χαρές.
Πάνω απ' όλα το χρέος για την πατρίδα, την πίστη, την ελευθερία, την τιμή, την οικογένεια.
Ακολουθεί την πορεία, μετέχει στους αγώνες του ένδοξου 5ου Συντάγματος ως Δεκανέας του 5ου Λόχου, από τα Τρίκαλα μέχρι τον τελικό, το μοιραίο σκοπό, το ύψωμα 731.
Κατάρα, Μέτσοβο, Βρυσοχώρι, Πάδες, Αώος, Παλαιοχώρι, Κόνιτσα, Δέλβινο, Νοβοσέλινο, Κλεισούρα, 717, 731. Κάθε τόπος κι ένας Γολγοθάς. Αγώνας, θυσίες, νίκες.
Ο Βαγγέλης Τσιάντας, όπως αναφέρει σε σχετική μελέτη του ο τέως σχολικός σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Γιώργος Παπαβασιλείου, μάχεται με εθνικό πείσμα, όπως όλοι οι άνδρες του 5ου Συντάγματος, αλλά παράλληλα έχει το νου του, την καρδιά του πίσω στους δικούς του, στους γονείς του, Κωνσταντίνο και Ειρήνη, στη σύζυγό του και την κορούλα, στις αδελφές του, Λάμπρω και Παναγιώτα.
Σε κάθε ευκαιρία και ανάπαυλα πιάνει το χαρτί και το μολύβι και γράφει σε όλους. Ρωτά κι ενδιαφέρεται για όλους κι όλα. Τους καθησυχάζει, όπως θα έκανε κάθε γενναίος.
Στις 12 Φεβρουαρίου του '41 γράφει στον πατέρα του:
"Σεβαστέ μου πατέρα
…ότι δεν σας γράφω για κάλτσες, φανέλες… για λεφτά, αφού έχω αρκετά, να μην στεναχωριέστε καθόλου".
Τα ίδια επαναλαμβάνει στις 24 Φεβρουαρίου προς τον πατέρα του, στις 26 προς την αδελφή του, Λάμπρω. Την 1η και 5η Μαρτίου και πάλι προς τον πατέρα του.
Το τελευταίο γράμμα του, προτού αφήσει την τελευταία του πνοή στο Ύψωμα 731 το γράφει στην κόρη του και τη σύζυγό του, η οποία το φύλαξε ως κειμήλιο ανεκτίμητο, μαζί με ακόμη πέντε, μέχρι τα στερνά της.
Σαν να προαισθάνεται τη θυσία του, δύο ημέρες αργότερα και να θέλει να κλείσει τον κύκλο της γραφής και της ζωής, γράφει:
"Αλβανία τη 7 Μαρτίου 1941
Σύζυγέ μου Ευτυχία,
Καλημέρα
Μάθε από υγείαν είμαι καλά, το αυτό ποθώ και δια λόγου σας να είσθε πάντα καλά, να χαίρομαι.
Λοιπόν Ευτυχία, προ ημερών σας έστειλα και άλλην επιστολή και απάντησην δεν έλαβα. Δεν ξέρω γιατί δε μου γράφετε;
Λοιπόν, μόλις θα λάβεις το γράμμα μου να μου γράψεις πως περνάτε εσείς αυτού, πρώτον από τροφήματα και δεύτερον από λεφτά αν έχετε και τρίτον εάν η αποθήκη έχει Αραβόσιτον, πώς έχεις τη Σπυριδούλα, αν μεγαλώνει και να προσέχεις καλά τη Σπυριδούλα.
Τι άλλο να σου γράψω δεν γνωρίζω, δώσε τα δέοντα σε όλους τους δικούς σου, Θύμιο, Ελένη, σε όλους τους συγγενής.
Ουδέν έχω να σου γράψω. Φιλώ τη Σπυριδούλα στα μάτια.
Ο σύζυγος Ευάγγελος Τσιάντας".
Μάταια περίμεναν νέο γράμμα όλοι, νέα είδηση δεν έφτανε από τον γενναίο δεκανέα του 5ου Συντάγματος, που έπεσε για την πατρίδα την 9η Μαρτίου του '41, ημέρα της Εαρινής Επίθεσης των Ιταλών.
Την ίδια ημέρα έπεσε στο Χάνι και ο συγχωριανός του, στρατιώτης Κωνσταντίνος Μπρέλλας και την επόμενη ο στρατιώτης Απόστολος Εξηντάρας, στο ύψωμα Σεντέλι.
Από τα γράμματα άλλων συγχωριανών του από το Μέτωπο- επισημαίνει ο κ. Παπαβασιλείου- μαθεύτηκε το δυσάρεστο μαντάτο.
"Μαντηλοδέθηκε η κυρα Κατερίνη, η μάνα της Ευτυχίας, σαν έμαθε το κακό. Έδεσε την καρδιά της κόμπο και κράτησε το δάκρυ για το ανάμερο και το σκοτάδι", αναφέρει στη μελέτη του ο κ. Παπαβασιλείου.
"Πονόδοντος είναι, μάτια μου, και μαντηλοδέθηκα μπουρμπούλι, κάποτε θα περάσει, ήταν η απάντηση στην Ευτυχία, που πρόσεξε την αλλαγή της.
Γιορτή του Ευαγγελισμού του '41 στη Μεσοχώρα, δεκαέξι ημέρες μετά τη θυσία του άνδρα της, η Ευτυχία μαθαίνει το δυσάρεστο νέο. Μαυροφορέθηκε, "πέτρωσε" την καρδιά της κι ορθοπόδησε, με μοναδικό σκοπό να εκπληρώσει την τελευταία παράκληση κι επιθυμία του συζύγου της: "… και να προσέχεις καλά τη Σπυριδούλα…".
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Κατατέθηκε ψηφοδέλτιο από την …Μεσοχώρα για τον Δήμο Πύλης

Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές είναι οι πρώτες που θα γίνουν μετά την δήθεν μεταρρύθμιση του “Καλλικράτη” και σε συνθήκες ΔΝΤ και μεγάλης οικονομικής κρίσης.

http://www.trikalanews.gr/article/18284/



Κατατέθηκε ψηφοδέλτιο από την …Μεσοχώρα για τον Δήμο Πύλης













Στον νομό Τρικάλων επιλέχθηκε να δημιουργηθούν μόνο τέσσερις δήμοι, χωρίς κανένας από αυτούς να χαρακτηριστεί ορεινός, παρόλο που μεγάλο τμήμα του νομού είναι ο ορεινός του όγκος με τις ορεινές Κοινότητες. Στο παράδειγμα του δήμου Πύλης – ενός δήμου που ξεκινάει από τα όρια της πόλης των Τρικάλων και φτάνει μέχρι τα όρια του νομού Άρτας, με τεράστιο ορεινό και πεδινό τμήμα - φαίνεται ανάγλυφα ότι τα μόνα κριτήρια που υπολογίστηκαν, είναι οι κομματικοί και προσωπικοί σχεδιασμοί των τοπικών κομματικών στελεχών.


Το «Πρόγραμμα Καλλικράτης», είναι γραμμένο κυριολεκτικά στο γόνατο. Δεν αξιολογεί την εφαρμογή του Ν2539/97 (Καποδίστριας 1), δεν αποσαφηνίζει καμιά αρχιτεκτονική, δεν ορίζει αρμοδιότητες, δεν εγγυάται πόρους, παρά ταύτα σπεύδει να περιγράψει αναλυτικά το πολιτικό σκέλος, δηλαδή τα πολιτικά όργανα και τον τρόπο εκλογής τους, αποτυπώνοντας, εν προκειμένω με σαφήνεια, τον συγκεντρωτισμό και την επιδίωξη δικομματικού ελέγχου στις νέες βαθμίδες. Η βαθιά δε αντιδημοκρατικότητα του αναδεικνύεται μέσα από την ιδιαίτερη περίπτωση της Μεσοχώρας που ανήκει πλέον στον δήμο Πύλης. Εξηγούμαστε: Η Μεσοχώρα ως γνωστόν κινδυνεύει με αφανισμό από το ομώνυμο φράγμα και οι κάτοικοί της δεκαετίες τώρα κάνουν έναν έντιμο όσο και δύσκολο αγώνα να διασώσουν το Χωριό τους, τον Αχελώο και να προστατέψουν το περιβάλλον της περιοχής. Ο νέος νόμος του “Καλλικράτη” δεν δίνει τη δυνατότητα σε κινήσεις και ομάδες πολιτών οι οποίες με βάση ένα ιδιαίτερο τοπικό ή και ευρύτερο ζήτημα θέλουν να εκπροσωπήσουν και να εκπροσωπηθούν στην τοπική τους Κοινότητα. Ο νομοθέτης εν προκειμένω λειτούργησε με σαφήνεια υπέρ των μεγάλων κομματικών συνήθως σχηματισμών με φανερό στόχο τον εγκλωβισμό των ψηφοφόρων.


Παίρνουμε μέρος με δικό μας ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο στις αυτοδιοικητικές εκλογές στον Δήμο Πύλης για να: α) αντισταθούμε στον αφανισμό της υπαίθρου και των Κοινοτήτων από τα μέτρα και τις ρυθμίσεις του “Καλλικράτη”. β) για να αναδείξουμε το μεγάλο περιβαλλοντικό, οικονομικό και πολιτικό ζήτημα της εκτροπής Αχελώου και του φράγματος Μεσοχώρας. γ) για να δώσουμε και μ αυτόν τον τρόπο το μήνυμα στις τοπικές κοινωνίες ότι μπορούν να πάνε κόντρα στους σχεδιασμούς των διάφορων προσώπων και συμφερόντων. Τέλος να δώσουμε ξανά όραμα στις μικρές και μεγάλες πατρίδες μας που καθημερινά μαραζώνουν από τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων αλλά και των τοπικών αρχόντων. Να πάμε κόντρα στις αντιλήψεις και πρακτικές της διαπλοκής και της κακοδιαχείρισης. Να ξαναβάλουμε το κοινό στόχο μπροστά από τον προσωπικό και κομματικό.


Όλοι εμείς καταθέσαμε τον συνδυασμό μας σήμερα, ανοίγοντας την προοπτική και για πολλούς ακόμη συνδημότες μας να συμμετάσχουν ενεργά. Οι μέχρι τώρα υποψήφιοι:


1. ΒΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,


2. ΒΛΑΧΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ


3. ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ


4. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΧΑΗΛ


5. ΗΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ


6. ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
(υποψήφιος Δήμαρχος Πύλης)


7. ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ


8. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ


9. ΚΟΤΟΠΟΥΛΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ


10. ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ


11. ΛΑΜΠΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ


12. ΜΑΣΤΟΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


13. ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


14. ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


15. ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


16. ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ


17. ΜΠΡΕΛΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ


18. ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ


19. ΠΑΤΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΗ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ


20. ΤΣΙΑΝΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ


21. ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


22. ΧΟΝΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ


23. ΧΟΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


24. ΧΟΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ


25. ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ


Η σύγκρουση των ιδεών αλλά και των παρεμβάσεών μας θα είναι από σήμερα ο καταλύτης για να αλλάξουν τα πράγματα στον Δήμο Πύλης. Φτάνει πια το “χωρίς εμάς”. Η φωνή μας θα είναι ισχυρή μέσα και έξω από την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου.


Κ.ύ.Μ.Α

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Αχελώος έγινε… σίριαλ: Η αδυναμία των δημόσιων έργων

ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΤΟΥ

Πολλά «κολλάνε» στις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας

Η εκτροπή του Αχελώου, που έχει «στοιχειώσει» σαν το γεφύρι της Άρτας, είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της αδυναμίας του συστήματος δημοσίων επενδύσεων στην Ελλάδα, που επιβαρύνει με υπέρογκα ποσά τους φορολογούμενους χωρίς να στηρίζει την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Πρόκειται για έργο-σίριαλ, με διάρκεια κοντά στα 30 χρόνια και κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για το μονίμως ελλειμματικό δημόσιο ταμείο. Ο Αχελώος θεωρείται σήμερα ως παράδειγμα της παθογένειας των μεγάλων επενδύσεων στην Ελλάδα, καθώς συγκεντρώνει τα περισσότερα τυπικά προβλήματα που παρουσιάζονται τις τελευταίες δεκαετίες στον τομέα αυτό. Σχεδιάστηκε για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία του θεσσαλικού κάμπου, αλλά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην υλοποίησή του ήταν όσα και οι υποσχέσεις των πρώην υπουργών Περιβάλλοντος για την ολοκλήρωσή του.

Η ασυνεννοησία μεταξύ των αρμοδίων, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που «πάγωναν» τα έργα, οι καταγγελίες των κατοίκων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων δημιούργησαν ένα «κουβάρι» στο οποίο δύσκολα μπορεί κανείς σήμερα να βρει την άκρη. Το έργο βραχυκυκλώθηκε ανάμεσα σε ένα δαιδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο, στην απίστευτη ελληνική γραφειοκρατία και υπουργικές αποφάσεις που εκ των υστέρων κρίνονταν παράνομες από το Συμβούλιο της Επικράτειας (ΣτΕ). Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκεται σήμερα προ πλήρους αδιεξόδου και να πλανάται το φάσμα της οριστικής ματαίωσής του. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, έχουν δαπανηθεί έως σήμερα 350 εκατ. ευρώ από το δημόσιο ταμείο. Αν σε αυτά προστεθούν και τα έργα που κατασκευάστηκαν από τη ΔΕΗ –το φράγμα της Μεσοχώρας και ο υδροηλεκτρικός σταθμός Γλύστρας–, τότε οι δαπάνες για το έργο που έχει μείνει στη μέση ξεπερνούν τα 850 εκατ. ευρώ.

Στο τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ, το υπουργείο Υποδομών έκανε γνωστό ότι εξετάζει την περίπτωση να υποβάλει αίτηση μερικής ανάκλησης της απόφασης 141/2010 του ΣτΕ, με την οποία «πάγωσαν» προσωρινά τα έργα στη σήραγγα εκτροπής του ποταμού προς τη Θεσσαλία. Το υπουργείο έχει στα χέρια του δύο μελέτες εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η σήραγγα κινδυνεύει με κατάρρευση από τις βροχοπτώσεις. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει αποστείλει 14 ερωτήματα σχετικά με το έργο στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και αναμένει απαντήσεις. Το χειρότερο σενάριο θα είναι να κριθεί από το Δικαστήριο ότι το έργο παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία. Μια τέτοια απόφαση θα οδηγούσε πιθανότατα στο οριστικό «πάγωμα» του έργου από το ΣτΕ.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις επιμένουν ότι τα έργα εκτροπής του ποταμού θα βλάψουν ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα της περιοχής και υποστηρίζουν πως θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική μελέτη για το πρόβλημα ύδρευσης ολόκληρης της Θεσσαλίας. Το υπουργείο Περιβάλλοντος μέχρι στιγμής διατηρεί χαμηλούς τόνους και έχει ξεκινήσει μελέτες, προκειμένου να γίνει καταγραφή των αναγκών της περιοχής σε νερό και στη συνέχεια να αποφασιστεί εάν και με ποιο τρόπο θα εκτραπούν τα νερά του Αχελώου.

Το χρονικό των αναβολών

Την ιδέα της εκτροπής του ποταμού, που προκαλεί αντιδράσεις σχεδόν τρεις δεκαετίες, συνέλαβε για πρώτη φορά το 1925 ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Απόστολος Κουτσοκώστας. Η πρώτη πολιτική απόφαση για την εκτροπή ήρθε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1983, με σκοπό να υδροδοτηθούν οι αγροτικές εκτάσεις στη θεσσαλική πεδιάδα. Αρχικά προβλεπόταν ότι με τα έργα θα εκτρέπονταν 1,1 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού και μετά από τις αντιδράσεις φορέων και κατοίκων η ποσότητα αυτή μειώθηκε σε 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Το 1991, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αποφάσισε να εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου και έδωσε το «πράσινο φως» για την έναρξη των εργασιών. Τρία χρόνια αργότερα, το ΣτΕ έκρινε παράνομη την Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία ξεκίνησε το έργο, καθώς δεν υπήρχε μία συνολική μελέτη που να αποτυπώνει τις επιπτώσεις του.

Ωστόσο, το 1995 η ΔΕΗ συνέχισε τα έργα στο φράγμα της Μεσοχώρας, με την αιτιολογία ότι υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει αν δεν ολοκληρωθούν οι εργασίες. Ακολούθησε δεύτερη ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ, το οποίο έκρινε ότι οι εργασίες απειλούσαν να καταστρέψουν πολιτιστικά μνημεία, όπως η Μονή Αγίου Γεωργίου Μυροφύλλου, χωρίς να έχουν προταθεί εναλλακτικές λύσεις. Το 2002, η τότε υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Βάσω Παπανδρέου επιμένει ότι η εκτροπή θα προχωρήσει και ψηφίζεται ο σχετικός νόμος για τις απαλλοτριώσεις στη Μεσοχώρα. Ένα χρόνο αργότερα, περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς της Αιτωλοακαρνανίας προχώρησαν σε νέα προσφυγή στο ΣτΕ, το οποίο αποφασίζει το 2005 να «παγώσει» προσωρινά όλες τις εργασίες στον Αχελώο. Τότε ξεκίνησε και ένας «πόλεμος» δηλώσεων κατά των ανώτατων δικαστικών από τον πρώην υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργο Σουφλιά, ο οποίος τους κατηγόρησε ότι νομοθετούν και είπε το περίφημο «και οι κρίνοντες κρίνονται».

Έργα που βρίσκονται στον «αέρα»

Το έργο του Αχελώου δεν είναι το μόνο που κόστισε έναν πακτωλό χρημάτων στους Έλληνες φορολογούμενους, χωρίς το ανάλογο αποτέλεσμα. Το υπουργείο Υποδομών ανακοίνωσε ότι η χάραξη της Ιόνιας Οδού στη λίμνη Καϊάφα απορρίφθηκε από το ΣτΕ και τώρα αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις. Παράλληλα, εκκρεμεί στο ΣτΕ και η εκδίκαση προσφυγών για τον αυτοκινητόδρομο Κεντρικής Ελλάδας και το τμήμα Κόρινθος – Πάτρα του αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ (Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Εύζωνοι). Για τα οδικά έργα της Αττικής, που περιλαμβάνουν και τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού και προκηρύχθηκαν πριν από τις εκλογές του 2009 από τον κ. Σουφλιά, το υπουργείο Υποδομών επαναξιολογεί το έργο, για το οποίο υποστηρίζει ότι δεν είχαν εκδοθεί περιβαλλοντικοί όροι αλλά και ότι πρέπει να επανεξεταστούν τα τεχνικοοικονομικά στοιχεία του και να ληφθεί υπόψη το υπό σύνταξη Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία του Υμηττού. Κραυγαλέα περίπτωση καθυστερήσεων αποτελεί η Υποθαλάσσια Αρτηρία της Θεσσαλονίκης, έργο που «πάγωσε» και τώρα ο ανάδοχος του έργου θα αποζημιωθεί με περίπου 68 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που το έργο συνολικά θα κόστιζε στο Ελληνικό Δημόσιο 90 εκατ. ευρώ. Η πολιτική διαμάχη άρχισε για μία ακόμη φορά με το σημερινό υπουργό Υποδομών κ. Δημήτρη Ρέππα να καταγγέλλει τον προκάτοχό του κ. Σουφλιά ότι ζημίωσε το Δημόσιο με το «πάγωμα» του έργου.

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Συνδυασμός Μεσοχωριτών στον νέο Δήμο Πύλης. Διαβάστε την διακήρυξη. Για να ακουστεί η φωνή της Μεσοχώρας.



ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΠΥΛΗΣ

Εδώ και καιρό είμαστε ήδη στην τελική ευθεία για τις δημοτικές εκλογές. Με την ευκαιρία αυτή γίνεται πιο ευδιάκριτη η εγκατάλειψη και η απαξίωση της Μεσοχώρας αλλά και ολόκληρης της ορεινής περιοχής από την δημοτική αρχή. Πεποίθηση όλων μας είναι ότι η συνολική εικόνα της δημοτικής αρχής και της πορείας της Μεσοχώρας την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία είναι αρνητική. Όλες οι δημοτικές αρχές στην περίοδο του “Καποδίστρια” όχι μόνο εγκατέλειψαν τη Μεσοχώρα, αλλά έκαναν το παν να τη αφανίσουν, υιοθετώντας χωρίς καμία ένσταση τα σχέδια της πολιτείας για τον αφανισμό του χωριού. Τώρα ήρθε και ο “Καλλικράτης” να κάνει πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα, αφού οι μικρές κοινότητες έχασαν και αυτόν τον μικρό αυτοδιοικητικό τους ρόλο. Η εικόνα και στους υπόλοιπους δήμους και κοινότητες που απαρτίζουν τον νέο δήμο Πύλης είναι το ίδιο αποκαρδιωτική.
Σήμερα δεν φθάνουν μόνο οι διαπιστώσεις και η αγανάκτηση που αυτές γεννούν. Θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειές που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην ανατροπή της αρνητικής αυτής πορείας.
Δεν μπορούμε πλέον με την ψήφο μας να νομιμοποιούμε τον αφανισμό μας, δεν μπορούμε να στηρίζουμε δημοτικές αρχές που δρουν εναντίον των συμφερόντων και του μέλλοντος της Μεσοχώρας. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς ακόμη πρώην Καποδιστριακούς δήμους.
Όχι πια στο όνομά μας η εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η καταστροφή του Αχελώου και της ευρύτερης περιοχής, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, η πολιτική μιζέρια, η υπαγωγή του κοινωνικού συμφέροντος στην ιδιοτέλεια των μικρών και μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
Με τόσα ουσιαστικά προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα την ύπαιθρο, η συγκρότηση μίας κίνησης πολιτών που θα τα αναδείξει και θα θελήσει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπισή τους δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί προϊόν κομματικών και προσωπικών πειραμάτων και προσπάθειας καταμέτρησης δυνάμεων και συσχετισμών. Αντίθετα, είναι η απαραίτητη ενωτική πρωτοβουλία, που θα δώσει όραμα στην μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε εδώ και 30 χρόνια να διασώσουμε τον Αχελώο και την Μεσοχώρα. Θα δείξει σε όλους μας ότι η αξιοπρεπής διαβίωση στον τόπο μας είναι για μας πάνω από κάθε τι άλλο και ότι ο αγώνας μας θα συνεχιστεί σε όλα τα επίπεδα, ενωτικός, αποτελεσματικός και ανιδιοτελής, όπως άλλωστε και μέχρι σήμερα.





Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε
να εμπλακούμε στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Αποφασίσαμε να αναλάβουμε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός συνδυασμού ενεργών πολιτών στον νέο Δήμο Πύλης, πολιτών που πέρα από κομματικές εντάξεις εμπνέονται από το όραμα μιας αλληλέγγυας τοπικής κοινωνίας πολιτών που μέσα από δημιουργικές αντιθέσεις και κοινές διεκδικήσεις, μέσα από την παραγωγή προτάσεων και την καθημερινή «παρενόχληση» της δημοτικής αρχής, μπορούν να επιβάλουν μορφές κοινωνικού ελέγχου και λύσεις που υπαγορεύονται από τις ανάγκες των πολλών.
Μετά από συζητήσεις, ανοιχτές στα καφενεία και όχι πίσω από τις κουρτίνες πολιτικών ή άλλων γραφείων καταλήξαμε στην οριστική κάθοδό μας στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Διεκδικούμε να ακουστεί η αδέσμευτη και ελεύθερη φωνή μας, να αποκτήσουν φωνή οι αόρατοι κάτοικοι της υπαίθρου και να αποκτήσουν προτεραιότητα ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος αλλά και των τοπικών κοινωνιών. Οι απαντήσεις στα δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας, αλλά και αυτών που έρχονται, δεν μπορούν να δοθούν από δοτούς, δήθεν “φωτισμένους τοπικούς άρχοντες”, παρά μόνο από τους ενεργούς πολίτες που τα βιώνουν. Εμείς από αυτούς παίρνουμε την δύναμη μ αυτούς και για αυτούς δουλεύουμε.