Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΝΔΡΟΣ: «Θα αγωνιστούμε μέχρι την οριστική ακύρωση της εκτροπής»

Συνέντευξη στον Βασίλη Αλεξίου

Ο κ. Γιώργος Χονδρός αποτελεί ίσως την πιο δυνατή φωνή σε επίπεδο νομού Τρικάλων τουλάχιστον ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου. Εδώ και τρεις δεκαετίες το φωνάζει, ενώ ακτιβιστικές διαδηλώσεις διοργανώνονται κατά καιρούς και στη Μεσοχώρα και στα Τρίκαλα και αλλού στην Ελλάδα. Τις τελευταίες μέρες με δηλώσεις της υπουργός Περιβάλλοντος κα Τίνα Μπιρμπίλη έρχεται όλο και πιο… κοντά στις απόψεις τις δικές του και της ΜΚΟ «Αχελώου Ρους» της οποίας είναι συντονιστής. Δεν κρύβει την ικανοποίησή του ωστόσο επισημαίνει ότι… ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την οριστική ακύρωση του έργου.

-Κύριε Χονδρέ, η ηγεσία του νεοσύστατου υπουργείου Περιβάλλοντος εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για την εκτροπή του Αχελώου, ερχόμενη κοντά στις δικές σας θέσεις. Μετά από τόσα χρόνια αγώνων νιώθετε δικαιωμένοι;

«Η “εκτροπή του Αχελώου” είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έγκλημα που επιχειρείται στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά. Έτσι και ο αγώνας για την αποτροπή του έχει ιδιαίτερη – εμβληματική θα έλεγα - σημασία για το περιβαλλοντικό κίνημα. Η Ελλάδα καθυστερημένα απέκτησε Υπουργείο Περιβάλλοντος, κάτι που ήταν πάγιο αίτημα μας. Έτσι ένα Υπουργείο Περιβάλλοντος που στοιχειωδώς σέβεται το εαυτό του και ανεξαρτήτως με το ποιος είναι υπουργός, δεν μπορεί να επιτρέψει την εκτροπή του Αχελώου. Με συγκρατημένη αισιοδοξία παρατηρούμε ότι για την ώρα, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, υιοθετεί ένα μεγάλο μέρος των θέσεων μας όσον αφορά το ζήτημα. Η δικαίωση όμως του αγώνα μας θα έρθει, όταν το υπουργείο ανακοινώσει την ακύρωση της εκτροπής. Μέχρι τότε εμείς θα αγωνιζόμαστε σε όλα τα επίπεδα».

-Η κα Μπιρμπίλη θέτει σε νέα βάση και το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτων. Επίσης οι θέσεις είναι ανάλογες. Επιγραμματικά τι προτείνετε οι οικολογικές οργανώσεις ώστε να αποφευχθεί η ερημοποίηση του Θεσσαλικού κάμπου;

«Να γίνει άμεσα η αναγκαία επιστημονικά , μελέτη διαχείρισης των νερών της Θεσσαλίας. Αυτή θα μας πει πόσα νερά διαθέτουμε και πως να τα χρησιμοποιήσουμε. Η μελέτη αυτή θα μας πει να είναι αναγκαία και η εκτροπή. Στην Θεσσαλία υπάρχει νερό, πολλές φορές μας πνίγει κιόλας, δες τε αυτές τις μέρες τι έγινε στην Μαγνησία αλλά και επανειλημμένα στον Πηνειό. Αυτό λοιπόν που προτείνουμε είναι με δυο κουβέντες: Σωστή από κάθε πλευρά χρήση των διαθέσιμων νερών μας. Μικρά φράγματα συγκράτησης και αποταμίευσης των υδατικών πλεονασμάτων. Σύγχρονοι τρόποι άρδευσης. Να μπει τέρμα στην ρύπανση των ποταμών και των υπόγειων νερών. Κυρίως δε, να σχεδιαστεί το γεωργοκτηνοτροφικό μοντέλο της Θεσσαλίας, με βάση τις φέρουσες περιβαλλοντικές ικανότητες της, αλλά και τις ανάγκες του μέλλοντος. Η ερημοποίηση οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο χρήσης και όχι στην έλλειψη νερού».

-Για τη λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας πάντως φαίνεται πως υπάρχει διαφορετική πολιτική. Εσείς είστε κάθετοι στην μην λειτουργία του;

«Πριν λίγες μέρες το ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε το νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Εκεί ορίζει ότι ΑΠΕ από νερό (Φράγμα) νοείται μόνο μέχρι 15 MGW και μικρό φράγμα. Η Μεσοχώρα είναι 160 MGW!!! και τεράστιο φράγμα. Άρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ΑΠΕ και για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λειτουργήσει. Επίσης θυμίζουμε ότι το φράγμα Μεσοχώρας σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ως έργο “κεφαλής της εκτροπής”, άρα δεν μπορεί τώρα να βαφτιστεί εκ των υστέρων ενεργειακό. Εάν το ΥΠΕΚΑ και η Κυρία Υπουργός θέλουν να είναι συνεπείς με τον αυτό τους πρέπει άμεσα να το σταματήσουν. Και για ένα κόμη λόγο. Εκκρεμούν στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Ανώτατα Δικαστήρια προσφυγές. Εμείς θα επιμείνουμε μέχρι τέλους να μην λειτουργήσει το φράγμα Μεσοχώρας’.

-Και μια τελευταία ερώτηση. Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη… ορατή. Τι μπορούμε να κάνουμε σαν πολίτες για να συμβάλλουμε τελικά στην προστασία του περιβάλλοντος;

«Όλα τα προηγούμενα έχουν και άμεση σχέση με την κλιματική αλλαγή. Πρέπει να δράσουμε ΣΗΜΕΡΑ και όχι αύριο. Οι ανεπτυγμένες χώρες να βάλουν το μέλλον του Πλανήτη πάνω από τα κερδοσκοπικά τους συμφέροντα και να δεσμευτούν σε άμεσα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Ελληνική Κυβέρνηση να συμβάλλει σ αυτό. Η Κοινωνία των Πολιτών, όλοι μας, εκτός από το να προσαρμόσουμε τις καταναλωτικές μας ανάγκες και συνήθειες στις αντοχές του περιβάλλοντος, να πιέσουμε τις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα τώρα. Ο Πλανήτης δεν μπορεί να περιμένει. Η Κοπεγχάγη πρέπει να αποφασίσει θετικά για το μέλλον μας. Το περιβαλλοντικό Κίνημα μαζικά θα πιέζει σ ολόκληρο τον Κόσμο. Να αφυπνιστούμε και στα Τρίκαλα. Η “Αχελώου Ρους” με τις μικρές δυνάμεις της συμβάλλει. Ευχαριστώ».

http://www.e-enimerosi.gr/article/5445/

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Καμία δέσμευση από Μπιρμπίλη για Αχελώο


Και ο Μπαντέρας ενδιαφέρεται για τον Αχελώο!!!

Δεν πήραν τις δεσμεύσεις που θα ήθελαν από την υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τα μέλη της ΠΑΣΕ κατά τη σημερινή τους συνάντηση στην Αθήνα.
Εφ. "Ενημέρωση"
Παρ, 04/12/2009

20091204_axeloos

Από τη συνάντηση που διήρκησε περισσότερο από μια ώρα δεν εξήχθησαν ξεκάθαρες απαντήσεις από την πλευρά της κ. Μπιρμπίλη με αποτέλεσμα η συντονιστική επιτροπή να επιδιώξει νέα συνάντηση, αυτή τη φορά με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο στην οποία θα κληθούν όλοι οι Θεσσαλοί βουλευτές.

Πρώτα απ όλα τέθηκε, από την πλευρά του Προέδρου της ΠΑΣΕ κ. Φ. Αλεξάκου, στην υπουργό η επιχειρηματολογία για την αναγκαιότητα της συνέχισης του έργου της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου αφού το έργο έχει εξελιχθεί από αναπτυξιακό σε περιβαλλοντικό και υδροδοτικό, έργο απαραίτητο για να αποφύγει η Θεσσαλία την κλιματική ερημοποίηση και την κοινωνική ερημοποίηση.

Επίσης τέθηκε με έμφαση η αναγκαιότητα για τη συνέχιση της κατασκευής των έργων, να παραμείνει δηλαδή στην ίδια κατεύθυνση με όλες τις κυβερνήσεις της χώρας από το 1981 μέχρι σήμερα.

Ζητήθηκε ακόμα η νομική στήριξη και του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και κλιματικής αλλαγής, αντίστοιχη με το Υπουργείο Υποδομών, της απόρριψης της αίτησης αναστολής εκτελέσεως του ιδρύματος WWF Hellas.

Τονίσθηκε επίσης η ανάγκη να εκπονηθούν τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής Πηνειού και Αχελώου το ταχύτερο δυνατό.

Τέλος προσκλήθηκε η υπουργός να επισκεφθεί τα έργα το συντομότερο δυνατό για να σχηματίσει ίδια άποψη για την πρόοδο των εργασιών.

Η υπουργός ανέφερε πως η Κυβέρνηση θα κάνει ότι είναι δυνατόν ώστε να εξασφαλισθεί η απαραίτητη ποσότητα νερού για το Θεσσαλικό κάμπο σύμφωνα με τα σχέδια διαχείρισης, για τα οποία θα ξεκινήσει άμεσα η προεργασία ώστε σε ένα χρόνο από σήμερα να είναι ολοκληρωμένα.

Τα σχέδια διαχείρισης αυτά θα βοηθήσουν τη χώρα να έχει τεκμηριωμένη άποψη κατά τη συζήτηση των 14 προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που έχουν σταλεί από το ΣτΕ έτσι ώστε να εκδοθεί η τελική απόφαση για τα έργα του Αχελώου.

Η υπουργός δεσμεύτηκε να επισκεφθεί την περιοχή αρχές Ιανουαρίου.

Για το ζήτημα της νομικής υποστήριξης για την απόρριψη της αίτησης αναστολής εκτελέσεως των έργων της WWF Hellas, η υπουργός επιφυλάχθηκε να απαντήσει, θέση που δεν ικανοποίησε την ΠΑΣΕ.

Από την πλευρά του ο βουλευτής του ΚΚΕ κ. Αντ. Σκυλλάκος που μετείχε στη συνάντηση αναφέρει ότι «η υπουργός και οι συνεργάτες της έδειξαν καθαρά ότι δεν θέλουν το έργο».

Όπως αναφέρει «έθεσαν το ζήτημα της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου σε μηδενική βάση, για το αν και πόσο νερό χρειάζεται η Θεσσαλία και επιβεβαίωσαν ότι στο όνομα της οικονομίας νερού θα μπει στο Σχέδιο Διαχείρισης ο στόχος αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου με την κατάργηση των δυναμικών υδατοβόρων καλλιεργειών (βαμβακιού κ.α)».

Στη συνάντηση μετείχαν επίσης ο νομάρχης Μαγνησίας και μέλος της ΠΑΣΕ κ Απόστολος Παπατόλιας και ο αντινομάρχης Τρικάλων κ. Χρήστος Μιχαλάκης. Παρευρέθησαν ο υφυπουργός κ. Θάνος Μωραϊτης, ο Ειδικός Γραμματέας Υδάτων κ. Ανδρέας Ανδρεαδάκης και ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου καθώς επίσης παρέστησαν χωρίς να έχουν προσκληθεί ο βουλευτής Λάρισας κ. Αντώνης Σκυλλάκος και ο δήμαρχος Πινδέων κ. Απόστολος Παντέρας.

Στη σύσκεψη είχε προγραμματισθεί να συμμετέχουν οι 4 Θεσσαλοί Νομάρχες, όμως ο νομάρχης Λάρισας κ. Λουκάς Κατσαρός και ο Νομάρχης Τρικάλων κ. Ηλίας Βλαχογιάννης δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν λόγω της μετάθεσης της συνάντησης κατά μια ώρα που συνέπεσε με άλλη προγραμματισμένη συνάντησή τους στην Αθήνα που είχαν σα μέλη του ΔΣ της ΕΝΑΕ.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Μήτσος Ρέππας>Ο οδοντίατρος που θέλει να εκτρέψει τον Αχελώο!


Ενω μέχρι στιγμής, πέρα απο τους Φαραωνισμούς του Σουφλιά, καμιά σοβαρή μελέτη δεν έχει πείσει τη κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα της Εκτροπής του Αχελώου, βγήκε ο Μήτσος Ρέππας, να δηλώσει οτι είναι έτοιμος να διαπράξει το έτρωμα της Εκτροπής κόντρα στην ίδια τη Φύση και τους νόμους της.

Απο τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, η άτυχη Ελλάδα.

Αναδημοσιεύμουμε στη συνέχεια ένα εξαιρετικό άρθρο δημοσιευμένο στο περιοδικό "η φύση" τεύχος 115, Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2006.

Κείμενο και φωτογραφίες του Νίκου Πέτρου


Ο «αργυροδίνης» Αχελώος, πρωτότοκος και μεγαλοπρεπέστερος των ποταμών, πρωταγωνιστεί σε πολλούς από τους αρχαίους Ελληνικούς μύθους.
O πιο πολυσυζητημένος όμως μύθος για τον ποταμό-θεο μάλλον δεν είναι αρχαίος, αλλά σύγχρονος. Ένας μύθος αντίστοιχος εκείνου της πάλης του με τον Ηρακλή. Ένας μύθος με καλούς και κακούς, στον οποίο οι υπέρμαχοι της ‘ανάπτυξης’ και του ‘εκσυγχρονισμού’ μάχονται ‘σκοτεινά συμφέροντα’ και οι πανδαμάτωρες πολιτικοί και μηχανικοί, ως νέοι Ηρακλείς, πασχίζουν να τιθασεύσουν την ‘ατελή’ και ‘σπάταλη’ φύση. Αχελώος - κοντά στο Χαλίκι (φωτ. Ν. Πέτρου)Ένας μύθος γεμάτος παραλογισμούς, προχειρότητα, δολοπλοκίες, πολιτικά παιχνίδια, υποσχέσεις και ψέματα.

Ο μύθος της εκτροπής

Η ιστορία αυτή ξεκινά τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 με το όνειρο της πλήρους άρδευσης του Θεσσαλικού κάμπου για εντατική ανάπτυξη της γεωργίας. Αν και η εκτροπή του Αχελώου είχε αρχικά απορριφθεί ως οικονομικά και ενεργειακά ασύμφορη, επανήλθε το 1972 μέσα από μια πρόταση του μηχανικού της ΔΕΗ Σ. Μαγειρία. Η μεγαλεπήβολη εκείνη ιδέα - που, ούτε λίγο ούτε πολύ, πρότεινε την εκτροπή 5-6 ποταμών προς τη Θεσσαλία, ώστε να «εξασφαλιστεί η άρδευση ολόκληρης της Θεσσαλικής πεδιάδας για πάντα (!)» και ο Πηνειός να γίνει πλωτός μέχρι τα Τρίκαλα - κατέδειξε ως εφικτή την εκτροπή υδάτων του Αχελώου από ταμιευτήρα στη Συκιά, στοιχείο που έγινε κοινά αποδεκτό και έκτοτε αποτέλεσε τη βάση όλων των σχεδιασμών του έργου.

Αχελώος - Χαλικιώτικος Ασπροπόταμος (φωτ. Ν. Πέτρου)

Η εκτροπή είχε από την πρώτη στιγμή έντονα πολιτικό χαρακτήρα. Η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που εξήγγειλε το έργο το 1983 περίπου ως πανάκεια για όλα τα προβλήματα του κάμπου, επιδίωξε να το συνδέσει με τους αγώνες για την απόκτηση γης ενάντια στα τσιφλίκια και τα μεγάλα συμφέροντα, καθώς και -σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής- με τη στάση ενάντια στην ΕΟΚ. Η αδιάκοπη έκτοτε πολιτική εκμετάλλευση του θέματος, από όλα τα κόμματα, δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες στους Θεσσαλούς αγρότες και καλλιέργησε κλίμα που δεν επιτρέπει, ακόμα και σήμερα, την αντικειμενική εκτίμηση των δεδομένων.

Στην αρχική του μορφή το σχέδιο της εκτροπής περιλάμβανε δύο μεγάλα φράγματα στον Άνω Αχελώο (στη Μεσοχώρα και τη Συκιά) και δύο μικρότερα προς την πλευρά του κάμπου (στην Πύλη και το Μουζάκι). Με σταθμούς παραγωγής ενέργειας, σήραγγες μεταφοράς του νερού, καθώς και εκτεταμένα αρδευτικά και αποστραγγιστικά δίκτυα για τη διαχείριση των υδάτων στην πεδιάδα, εμφανιζόταν ως ενιαίο έργο πολλαπλής σκοπιμότητας.

Πρωταρχικός στόχος ήταν η άρδευση και η αύξηση της γεωργικής παραγωγής και δευτερεύοντες στόχοι η ύδρευση οικιστικών συγκροτημάτων, η βελτίωση της ποιότητας των υδάτων του Πηνειού και των υπογείων υδροφορέων και η παραγωγή ενέργειας. Σύμφωνα με τις τότε εξαγγελίες το έργο θα ολοκληρωνόταν σε μία δεκαετία.

Αχελώος - Κοντά στο Γαρδίκι (φωτ. Ν. Πέτρου)Με το πέρασμα των χρόνων, το έργο μετασχηματίστηκε πολλές φορές. Μετά από ισχυρές πιέσεις της ΔΕΗ (της οποίας το ενεργειακό πρόγραμμα αποδυναμωνόταν από την απόληψη υδάτων του Αχελώου), αλλά κυρίως μετά την απόλυτη άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χρηματοδοτήσει τα αρδευτικά έργα, το «ενιαίο» έργο κατακερματίστηκε και τα φράγματα του Αχελώου παρουσιάστηκαν ως αυτοτελή ενεργειακά έργα. Η μεταφερόμενη ποσότητα ύδατος μειώθηκε από 1,5 δις μ3 αρχικά σε 1,1 δις μ3 και αργότερα σε μόλις 600 εκ. μ3. Τα φράγματα Πύλης και Μουζακίου απαλείφθηκαν και αργότερα προστέθηκαν ξανά, ενώ τελικά η εκτροπή βαφτίστηκε «οικολογική» (!) και ως κύριος στόχος της παρουσιάζεται πλέον η αναβάθμιση του οικοσυστήματος του Πηνειού.

Φυσικά, αυτές τις δύο δεκαετίες μιλούν πάντα στους Θεσσαλούς για γεωργική ανάπτυξη με τα νερά του Αχελώου!

Όπως ήταν αναμενόμενο, το κολοσσιαίο αυτό εγχείρημα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Οι μεγάλες οικολογικές οργανώσεις (ανάμεσά τους και η ΕΕΠΦ) αλλά και τοπικοί φορείς της Αιτωλοακαρνανίας προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο τέσσερεις διαδοχικές φορές (1994, 2000, 2005 και 2006 ) απέρριψε τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και έβαλε φρένο στο έργο.

Τον Ιούλιο 2006 ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, παρέκαμψε τον ενοχλητικό σκόπελο του ΣτΕ με την ψήφηση τροπολογιών που κατατέθηκαν σε άσχετο νομοσχέδιο! Η πρώτη ορίζει πως, έως το 2009 (τελική προθεσμία, από την Ε.Ε., για την έγκριση Εθνικού Προγράμματος Διαχείρισης των υδάτων της χώρας), «επιτρέπεται η υδροληψία από συγκεκριμένη λεκάνη απορροής, καθώς και η μεταφορά ύδατος σε άλλη λεκάνη», προκειμένου να καλυφθούν «επιτακτικές ανάγκες ύδρευσης πόλεων και οικισμών». Με τη δεύτερη, το ΥΠΕΧΩΔΕ υποβάλλει και εγκρίνει το σχέδιο διαχείρισης των λεκανών απορροής Αχελώου και Πηνειού, που φυσικά περιλαμβάνει την εκτροπή.

Δεν είναι η πρώτη φορά στο χρονικό της εκτροπής, που η Διοίκηση περιφρονεί, αγνοεί ή παρακάμπτει τις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας, επειδή δεν την εξυπηρετούν.

Με σπασμωδική πρόοδο των έργων ολοκληρώθηκαν, γύρω στο 2000, το φράγμα και ο υδροηλεκτρικός σταθμός της Μεσοχώρας, που όμως δεν λειτουργούν, καθώς δεν έχει επιλυθεί ακόμα το ακανθώδες θέμα των αποζημιώσεων και της μετεγκατάστασης των κατοίκων της Μεσοχώρας. Έχουν επίσης προχωρήσει αρκετά οι εργασίες στο φράγμα της Συκιάς και την έξοδο της σήραγγας εκτροπής, η οποία έχει διανοιχθεί περίπου στο μισό της μήκος.

Αχελώος - Κοντά στη Μεσαχώρα (φωτ. Ν. Πέτρου)

Οι αντιρρήσεις για το έργο αφορούν όλες τις πολλές παραμέτρους του, συνοψίζονται όμως στις ακόλουθες βασικές ενότητες:

Ένδεια των περιβαλλοντικών μελετών

Οι πρώτες μελέτες για επί μέρους τμήματα του έργου εκπονήθηκαν (μεταξύ 1986-1989) σε μικρά χρονικά διαστήματα, με ελάχιστη εργασία πεδίου και συχνά βασίστηκαν σε προϋπάρχοντα στοιχεία αμφίβολης αξιοπιστίας, ιδιαίτερα στον υδρολογικό τομέα, τον πιο κρίσιμο από όλους.

Ο αυθαίρετος και αντιεπιστημονικός περιορισμός των μελετών στο χώρο ‘άμεσης επιρροής’ των έργων, δεν επέτρεπε την εξαγωγή ουσιωδών συμπερασμάτων για τον ευρύτερο χώρο πέρα από τα όρια των έργων και για το ποτάμιο σύστημα κάτω από τα φράγματα, ούτε επέτρεπε αξιολόγηση των αλληλεπιδράσεων, της συνέργειας και των αθροιστικών επιπτώσεων των έργων, ιδιαίτερα σε βάθος χρόνου.

Οι μελέτες αυτές δεν εξέτασαν ποτέ τη ‘μηδενική λύση’ (δηλαδή τις επιπτώσεις και τα οφέλη που θα υπήρχαν αν δεν γινόταν η εκτροπή και το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας καλυπτόταν από τοπικές εναλλακτικές λύσεις), ενώ για τον Θεσσαλικό χώρο που θα επηρεαζόταν από την εκτροπή δεν γράφτηκε ούτε μία λέξη.

Όταν το ΣτΕ απαίτησε, το 1994, συνολική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που θα αξιολογούσε όλες τις παραμέτρους, τόσο για τη Δυτική Ελλάδα, όσο και τη Θεσσαλία (μελέτη για την οποία ανεξάρτητοι μελετητές της ΕΕ υπολόγιζαν ότι θα χρειαστούν περίπου τέσσερα χρόνια), η απάντηση ήταν απλή: η νέα συνολική(!) ΜΠΕ, που εκπονήθηκε στο εκπληκτικό διάστημα …τριών μηνών με τη ‘συρραφή’ των παλαιών μελετών, τη διόρθωση (όχι και τόσο επιμελή) των λαθών που είχαν ήδη επισημάνει οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και τις προσθήκες νέων στοιχείων, όπου κρίθηκε επιβεβλημένο, χωρίς και πάλι εργασία πεδίου.

Παρά τις έκτοτε επικαιροποιήσεις, η συνολική ΜΠΕ χαρακτηρίζεται ακόμα από ασάφεια, ελλείψεις, παραλείψεις και παραπομπή σε …περαιτέρω μελέτες, ενώ είναι σαφής η προσπάθεια επιλεκτικής χρήσης στοιχείων για την εξαγωγή των επιθυμητών συμπερασμάτων. Το καθεστώς υπεράντλησης και κακής διαχείρισης του νερού στη Θεσσαλία, για παράδειγμα, θεωρείται δεδομένο και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατασκευή του αρδευτικού δικτύου δεν συζητούνται καν. Τα στοιχεία που έχουν χρησιμοποιηθεί στη ΜΠΕ του έργου ως προς τις εκτάσεις που καλλιεργούνται, τις αποδόσεις των καλλιεργειών, την άρδευση και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται, τη διαθεσιμότητα και τη χρήση αρδευτικού νερού, είναι ελλιπή και αποσπασματικά, ενώ είναι συγκλονιστική η ομολογούμενη έλλειψη αξιόπιστων υδρομετρικών στοιχείων για το δέλτα του Αχελώου, αλλά και τη Θεσσαλική πεδιάδα, μετά από 20 χρόνια ‘συστηματικής’ μελέτης του έργου!

Οι ΜΠΕ της εκτροπής σαφώς δεν πληρούν τις επιταγές του ΣτΕ και αδυνατούν να προβλέψουν ολοκληρωμένα τις πιθανές επιπτώσεις και να προτείνουν επαρκή επανορθωτικά μέτρα.

Αδυναμία αναμφισβήτητης τεκμηρίωσης της σκοπιμότητας

Η πρώτη ‘ολοκληρωμένη’ μελέτη σκοπιμότητας του τεράστιου αυτού έργου (αξίας 310 δις με τιμές 1997) συντάχθηκε το 1988 μέσα σε ….δύο μήνες με βάση μόνο τις ήδη υπάρχουσες μελέτες, χωρίς καθόλου νέα, πρωτογενή στοιχεία.

Αχελώος - Τα έργα στη Συκιά (φωτ. Ν. Πέτρου)

Πέρα από τις εγγενείς αδυναμίες αξιολόγησης ενός επενδυτικού σχεδίου, του οποίου η αποδοτικότητα επεκτείνεται σε διάστημα δεκαετιών και εξαρτάται από παραμέτρους που μπορεί να μεταβληθούν από εξωγενείς και μη εθνικά ελεγχόμενες αιτίες, τόσο εκείνη, όσο και οι μεταγενέστερες μελέτες (1996, 2001), χαρακτηρίζονται από υπεραπλουστευτική μεθοδολογία, παραλείψεις και λανθασμένες επιλογές, συστηματική υποεκτίμηση κατηγοριών κόστους και υπερεκτίμηση κατηγοριών οφέλους, αυθαίρετη απάλειψη δαπανών, εξωπραγματικές παραδοχές σε σχέση με μελλοντικά οικονομικά μεγέθη και επιλεκτική χρήση στοιχείων για να εξαχθούν προαποφασισμένα συμπεράσματα.

Σταχυολογώντας παραδείγματα, στις νέες μελέτες δεν συνυπολογίζονται τα ‘ιστορικά κόστη’ (δαπάνες για έργα που έχουν ήδη γίνει –όπως το φράγμα της Μεσοχώρας– που φτάνουν με σημερινές τιμές τα 500 εκ. ευρώ), όπως και τα κόστη των ‘επιμέρους έργων’, των οποίων οι μελέτες προβλέπονται μεν αλλά δεν έχουν ακόμα συνταχθεί (έργα διαχείρισης του νερού στη Θεσσαλία), αλλά και το τεράστιο κόστος για την απαλλοτρίωση οικιών, κτισμάτων και γεωργικής γης και για την αποκατάσταση των κατοίκων της Μεσοχώρας.

Η γεωργική μελέτη χρησιμοποιεί ως βάση τις τιμές του έτους 1995 που είχαν διαμορφωθεί συγκυριακά σε υψηλά επίπεδα για τα περισσότερα από τα προϊόντα της περιοχής και είναι και σημαντικά μεγαλύτερες από τις τιμές των προηγουμένων και μετέπειτα ετών, ενώ δεν λαμβάνει υπόψη ή υποκοστολογεί δραματικά τις αναγκαίες ιδιωτικές επενδύσεις για υποδομές άρδευσης στις εκμεταλλεύσεις, ούτε εξετάζει την τιμολογιακή πολιτική που θα ισχύσει για το νερό.

Στο ενεργειακό σκέλος η Καθαρή Παρούσα Αξία υπολογίζεται θετική με επιτόκιο προεξόφλησης 5,5%, όταν όμως κοινωνικό επιτόκιο προεξόφλησης, βάσει του οποίου αξιολογεί η ΔΕΗ τις επενδύσεις της είναι 8% (οπότε το έργο γίνεται οριακά βιώσιμο ή ασύμφορο ενεργειακά).

Το έμμεσο περιβαλλοντικό όφελος υπολογίζεται με αναξιόπιστη μεθοδολογία στο ύψος του 1,5 δις δρχ. ετησίως, ενώ αντίθετα το περιβαλλοντικό κόστος, αλλά και το κόστος συντήρησης και διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς ποσοστικοποιούνται αυθαίρετα και εμφανίζονται ελάχιστα, η δε χωρική κλίμακα αξιολόγησης δεν είναι ενιαία. Έτσι λοιπόν οι ενεργειακές και γεωργικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι αφορούν όλη την Ελλάδα, οι περιβαλλοντικές όμως επιπτώσεις μόνο τους τοπικούς πληθυσμούς (!) και μάλιστα των περιοχών που θα ωφεληθούν, ενώ η ανάλυση περιορίζεται στην ποσοστικοποίηση μόνο χρηστικών αξιών (!) του περιβάλλοντος, «αφήνοντας για μελλοντική εφαρμογή (πότε άραγε;) την ποσοστικοποίηση μη χρηστικών αξιών, όπως αξία ύπαρξης, αξία κληροδότησης κ.α.».

Οι οικονομοτεχνικές μελέτες δεν κατορθώνουν να τεκμηριώσουν απόλυτα και με κοινά αποδεκτές μεθοδολογίες τη βιωσιμότητα της εκτροπής.

Σύγκρουση με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και ισχύουσες διατάξεις

Οι επιλογές και οι μελλοντική κατεύθυνση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ (η προώθηση γεωργίας μειωμένης έντασης, διεθνώς ανταγωνιστικής και συμβατής με την προστασία του περιβάλλοντος) ήταν ήδη γνωστές στις ελληνικές κυβερνήσεις πριν το 1983 και την αρχική εξαγγελία του έργου, αγνοήθηκαν όμως συστηματικά, τόσο στο σχεδιασμό του όσο και στα λεγόμενα στους Θεσσαλούς αγρότες, αφού κυρίαρχο στοιχείο στο αγροτικό κομμάτι παραμένει η εντατικοποίηση των αρδεύσεων και η διατήρηση των μονοκαλλιεργειών, κυρίως βαμβακιού.

Βασικό στοιχείο της ΚΑΠ είναι η εξοικονόμηση νερού στις υφιστάμενες χρήσεις και όχι η επέκταση της άρδευσης, γι’ αυτό και δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ το αρδευτικό τμήμα του έργου. Η αποσύνδεση επίσης των χορηγούμενων ενισχύσεων από την παραγωγή αναμένεται να μειώσει σημαντικά τις υφιστάμενες τάσεις για εντατικοποίηση της γεωργίας.

Αχελώος - Φράγμα Μεσαχώρας (φωτ. Ν. Πέτρου)Πέραν των διεθνών εμπορικών συμφωνιών και του παγκόσμιου ανταγωνισμού (μειούμενες τιμές στο βαμβάκι που οδηγούν σχεδόν κάθε χρόνο σε κινητοποιήσεις στη Θεσσαλία), η καλλιέργεια του βαμβακιού μπορεί να έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Έτσι, η ΕΕ καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα με περιορισμούς της επιδοτούμενης ανά παραγωγό έκτασης, της στρεμματικής απόδοσης που θεωρείται αποδεκτή και την επέκταση των Κωδίκων Ορθής Γεωργικής Πρακτικής (που περιλαμβάνουν διατάξεις για την εξοικονόμηση νερού και ειδικά σε περιοχές που υπάρχει έλλειψη) και στο βαμβάκι.

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχει ήδη καθορίσει διοικητικά μέτρα που αποσκοπούν στον περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας σε ολόκληρη την επικράτεια και η Μέγιστη Εγγυημένη Έκταση καλλιέργειας μειώθηκε κατά 11 % τα τελευταία χρόνια. Ακόμα, στο πλαίσιο καταπολέμησης της νιτρορύπανσης γεωργικής προέλευσης, έχει θεσπισθεί το Σχέδιο Δράσης για το Θεσσαλικό πεδίο που θέτει περιορισμούς στην άρδευση, αλλά και προβλέπει τη μείωση της αρδευόμενης έκτασης, ενώ στην περιοχή των προτεινόμενων έργων εφαρμόζεται από δεκαετίας αγροτοπεριβαλλοντικό πρόγραμμα που ενισχύει τις φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές, όπως η μείωση της αρδευόμενης έκτασης.

Η εκτροπή θα επιτείνει την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, με αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου παραγωγής, που είναι αντίθετη με τα μέτρα στήριξης αγορών της νέας ΚΑΠ, καθώς και με τις διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Σύγκρουση με τις επιβολές της ΕΕ για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη

Το έργο έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές που διέπουν σήμερα τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και ιδιαίτερα τις αρχές της βιώσιμης (αειφόρου) ανάπτυξης, αλλά και με τη σύγκλιση των οικονομιών των περιφερειών, που είναι πρωταρχικός στόχος της ΕΕ.

Η εκτροπή θα ενισχύσει περαιτέρω τις ανισότητες μεταξύ των δύο γεωγραφικών ενοτήτων που αφορούν το έργο (Δυτική Ελλάδα-Θεσσαλία) λόγω της μείωσης των υδατικών πόρων εις βάρος της Αιτωλοακαρνανίας και της υποβάθμισης των φυσικών και πολιτισμικών πόρων που αποτελούν κύριο παράγοντα ανάπτυξης για τις λιγότερο ευνοημένες ορεινές περιοχές.

Η χρηματοδότηση του έργου αποκλειστικά από εθνικούς πόρους θα δεσμεύσει για πολλά χρόνια τεράστια ποσά προς όφελος μιας περιφέρειας, στερώντας πόρους από άλλες περιφέρειες με περισσότερες ανάγκες σε υποδομές, ενώ παράλληλα θα διευρύνει την ανισότητα στις υποδομές άρδευσης και την άνιση κατανομή εισοδηματικών μεταβιβάσεων της ΚΑΠ και θα οξύνει τις διαπεριφερειακές εισοδηματικές διαφορές.

Η διαχρονική πληθυσμιακή εξέλιξη του νομού Αιτωλοακαρνανίας εμφανίζει αρνητικούς ρυθμούς μεταβολής κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας (σε αντίθεση με την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το σύνολο της χώρας), το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλότερο από το μέσο εθνικό, αλλά και από όλους τους νομούς της περιοχής μελέτης, η δε απασχόληση είναι σαφώς προσανατολισμένη στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, θήρα, δασοκομία και αλιεία).

Η αισθητική αλλοίωση του υψηλής αξίας φυσικού τοπίου, οι αρνητικές επιδράσεις της εκτροπής στα δάση και τους βιοτόπους του Άνω Αχελώου και της Νότιας Πίνδου και στα υγροτοπικά οικοσυστήματα της Αιτωλοακαρνανίας, η διαταραχή της ισορροπίας γλυκού-αλμυρού νερού στις εκβολές του Αχελώου και η αύξηση της αλατότητας των εδαφών στην περιοχή, οι πιθανές μικρο- ή μακροκλιματικές αλλαγές στη λεκάνη του ποταμού, και η εκτεταμένη ή ολική καταστροφή μεγάλου αριθμού στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή του Άνω Αχελώου θα στερήσουν πολύτιμους φυσικούς πόρους και θα αποδυναμώσουν ακόμη περισσότερο το ευάλωτο αναπτυξιακό υπόβαθρο της Αιτωλοακαρνανίας.

Η εκτροπή παραβιάζει κραυγαλέα την αρχή της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης, σε βάρος της Δυτικής Ελλάδας.

Μη ενασχόληση με εναλλακτικές λύσεις για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών

Οι μελέτες της δεκαετίας του ‘60 είχαν υποδείξει ως λύση για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας μια σειρά τοπικών φραγμάτων και ταμιευτήρων. Η πιθανότητα εκτροπής υδάτων από τον Αχελώο έβαλε αυτές τις λύσεις στο περιθώριο, ενώ η κατάσταση επιδεινωνόταν με ανεξέλεγκτες υδροληψίες, υδροβόρα συστήματα άρδευσης, παράνομες γεωτρήσεις, γεωργική και αστική ρύπανση και υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα.

Παρά τις αντιδράσεις για το έργο και την τεράστια καθυστέρηση, η προσδοκία της εκτροπής έχει αναστείλει ως σήμερα κάθε προσπάθεια βελτίωσης των αρδευτικών συστημάτων ή αξιοποίησης του τοπικού δυναμικού. Οι απώλειες του ανοιχτού αρδευτικού δικτύου και της τεχνητής βροχής φτάνουν το 50-60 % ενώ οι παράνομες γεωτρήσεις ξεπερνούν τις 20.000 (όλες όμως ηλεκτροδοτούμενες από τη ΔΕΗ). Στις μελέτες, η χρήση των τοπικών υδάτινων πόρων εξετάζεται ελάχιστα και πάντα ως συμπληρωματική της εκτροπής, όχι ως εναλλακτικό σενάριο στο πλαίσιο της μηδενικής λύσης, ενώ οι αναφορές στην εξοικονόμηση νερού (επένδυση δικτύων, στάγδην άρδευση) είναι αόριστες, χωρίς να προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα.

Η κατασκευή μικρών ταμιευτήρων στον Πηνειό και τους παραποτάμους του (υπολογίζεται ότι μπορούν να ολοκληρωθούν σε 2-3 χρόνια και μάλιστα με συγχρηματοδότηση από την ΕΕ) σε συνδυασμό με σωστή εκμετάλλευση των επιφανειακών πόρων της Θεσσαλίας, ένα αυστηρό σχήμα περιορισμού των αρδευτικών απωλειών, επεξεργασία και χρήση των αστικών λυμάτων και έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα από το χειμερινό πλεόνασμα (μεγάλες εκτάσεις στον κάμπο πλημμυρίζουν κάθε χειμώνα, αλλά τα νερά αυτά χάνονται) θα έλυνε το πρόβλημα σε λίγα χρόνια.

Οι υποσχέσεις για εκτροπή έχουν εμποδίσει εδώ και είκοσι χρόνια την προώθηση εναλλακτικών λύσεων και την αξιοποίηση των τοπικών υδατικών πόρων στη Θεσσαλία και οι μελέτες στην ουσία αγνοούν το τοπικό υδάτινο δυναμικό.

Αδυναμία εκμετάλλευσης των υδάτων στο Θεσσαλικό κάμπο

Αν τα νερά του Αχελώου φτάσουν στη Θεσσαλία, δεν υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν άμεσα (ίσως και ποτέ) στη γεωργία.

Στις αρχικές μελέτες, η κατασκευή του γιγάντιου αρδευτικού δικτύου που χρειάζεται για τη μεταφορά και αξιοποίηση του νερού υπολογιζόταν να στοιχίσει 336 δις δραχμές (σε τιμές 1988) και να διαρκέσει δέκα έτη. Αυτό σήμαινε ότι για μια ολόκληρη δεκαετία θα έπρεπε να επενδύεται για αρδευτικά έργα, μόνο στη Θεσσαλία, κάθε χρόνο, ποσό υπερδιπλάσιο από ότι επενδυόταν σε ολόκληρη τη χώρα (33,6 δις, όταν το 1987 οι δημόσιες επενδύσεις για αρδευτικά έργα σε όλη τη χώρα ήταν 15 δις και στη Θεσσαλία μόλις 1,7 δις δραχμές). Επιπλέον θα έπρεπε για μια δεκαετία να αποδίδονται σε καλλιέργεια πάνω από 200.000 στρέμματα αρδευομένων νέων εκτάσεων ετησίως στη Θεσσαλία (όταν ο μέσος όρος 1985-1989 ήταν 110.000-130.000 στρέμματα στο σύνολο της χώρας).

Σύμφωνα με τη συνολική μελέτη οικονομικής σκοπιμότητας του 1997, αν τα έργα κεφαλής (φράγματα, σήραγγα εκτροπής) είχαν περατωθεί το 2002, η συμπλήρωση των προσωρινών έργων στις ήδη αρδευόμενες εκτάσεις, θα τελείωνε το 2012 και η αποπεράτωση των μόνιμων αρδευτικών έργων το 2019 (!)

Η χρήση (σύμφωνα με κάποιες προτάσεις) του υπάρχοντος στραγγιστικού δικτύου για άρδευση εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους πλημμυρών, ενώ δεν υπάρχει ως τώρα καμία πρόβλεψη για τον τρόπο και το φορέα διαχείρισης του εκτρεπόμενου νερού.

Αχελώος - Γεφύρι Πετρωτού (φωτ. Ν. Πέτρου)Καθώς φαίνεται, μια και τα αρδευτικά έργα θα πρέπει να γίνουν μόνο με εθνικούς πόρους, το νερό που χυνόταν ‘αναξιοποίητο’ στο Ιόνιο απλά θα χύνεται αναξιοποίητο στο Αιγαίο.

Η βελτίωση της οικολογικής κατάστασης του Πηνειού θα πρέπει να γίνει με τοπικές παρεμβάσεις στη λεκάνη απορροής του, με ταυτόχρονη καλύτερη επεξεργασία και περιορισμό των ρυπαντικών φορτίων. Η χρήση των υδάτων του Αχελώου για αυτό μόνο το σκοπό σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το τεράστιο κόστος του έργου.

Το τεράστιο κόστος, η αδυναμία εξωτερικής χρηματοδότησης και ο μεγάλος χρόνος ολοκλήρωσης των αρδευτικών δικτύων δεν επιτρέπουν την άμεση, ούτε καν τη σύντομη, χρήση των εκτρεπομένων υδάτων στη γεωργία.

Καταλήγοντας, είναι προφανές για κάθε σκεπτόμενο πολίτη ότι μετά από σχεδόν 30 χρόνια προσπαθειών, οι υπέρμαχοι του έργου δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να τεκμηριώσουν απόλυτα και αναμφισβήτητα τα οφέλη έναντι του τεράστιου κόστους της εκτροπής – οικονομικού, ενεργειακού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού!

Η ανάλυση, συνεπώς, των στοιχείων του ‘μύθου’ αποκαλύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία ένα πράγμα: ότι η εκτροπή δεν έχει καμία σχέση με την άρδευση και την ύδρευση, με τη γεωργική ανάπτυξη και την παραγωγή ενέργειας, με τις θέσεις εργασίας, την κοινωνική πρόοδο ή την αναβάθμιση του οικοσυστήματος του Πηνειού. Η εκτροπή ήταν και είναι έργο καθαρά πολιτικό και όλοι οι ‘αρμόδιοι’ και οι διαδοχικές κυβερνήσεις θεωρούσαν και θεωρούν ότι, σαν τέτοιο, είναι αυθύπαρκτο και αυτεξούσιο, με αυταπόδεικτη σκοπιμότητα, υπεράνω μελετών, ολοκληρωμένων μακρόπνοων σχεδίων και άλλων τέτοιων ενοχλητικών παραμέτρων – ακόμα και των νόμων, των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και των συνταγματικών υποχρεώσεων της Πολιτείας. Και σαν τέτοιο υπάρχουν πιθανότητες να ολοκληρωθεί, με οποιαδήποτε μορφή και οποιοδήποτε τίμημα, για να στηριχθούν οι πολιτικές αποφάσεις και τα τοπικά συμφέροντα, έστω και αν αποδειχθεί επιζήμιο για την εθνική οικονομία, άσκοπο για τη Θεσσαλία και, πάνω από όλα, καταστροφικό για τη δυτική Ελλάδα και το περιβάλλον.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Αναβολή για τον Μάρτιο πήρε σήμερα η εκδίκαση της υπόθεσης της Μεσοχώρας








Αναβολή για τον Μάρτιο πήρε σήμερα η εκδίκαση του θέματος του καθορισμού της τιμής μονάδας για όσους Μεσοχωρίτες δεν εντάχθηκαν οικειοθελώς στην διαδικασία του νόμου 3734/2009 για τις απαλλοτριώσεις.

Το πρωί ωστόσο υπήρξε συγκέντρωση διαμαρτυρίας αρκετών Μεσοχωριτών που έγινε με πρωτοβουλία της ΜΚΟ «Αχελώου Ρους» μπροστά από το Δημαρχείο της πόλης. Μιλώντας για την συγκέντρωση ο εκπρόσωπος της «Αχελώου Ρους» και Γραμματέας του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιώργος Χονδρός σημείωσε:

«Το βασικό δεν είναι ότι αναβλήθηκε το δικαστήριο, έτσι και αλλιώς θα αναβαλλόταν γιατί ο δικός μας αγώνας τόσο μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων όσο και έξω από αυτές είναι να αποδείξουμε με κάθε τρόπο και στην τοπική κοινωνία και στους φορείς ότι αυτό το τεράστιο περιβαλλοντικό έργο καταστροφής που γίνεται στην περιοχή μας θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει.

Η επιστημονική κοινότητα αλλά και το οικολογικό κίνημα με όλους τους τρόπους έχει αποδείξει ότι τόσο η εκτροπή του Αχελώου αλλά και το φράγμα της ΔΕΗ στην Μεσοχώρα όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην οποιαδήποτε μορφής ανάπτυξη στην περιοχή αλλά καταστρέφουν το περιβάλλον και αφανίζουν μία τοπική κοινωνία.

Εμείς αυτόν τον αγώνα θα τον συνεχίσουμε με κάθε τρόπο και καλούμε το νέο Υπουργείο Περιβάλλοντος να πάρει σαφείς θέσεις στο τι θα κάνει με την εκτροπή του Αχελώου και τι θα κάνει με το φράγμα της Μεσοχώρας.

Καλούμε την Υπουργό κα Μπιρμπίλη να βγει και με σαφήνεια να ακυρώσει αυτά τα δύο μεγάλα έργα εάν θέλει πράγματι η κοινωνία να την πιστέψει ότι εννοεί αυτά τα περί πράσινης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής πολιτικής».

Το παρών έδωσε και η Βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ κα Ηρώ Διώτη η οποία επεσήμανε: «Αυτή η ιστορία με τον Αχελώο κρατάει πολλά χρόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή ήταν κατά της κατασκευής αυτού του φαραωνικού έργου. Στην προκειμένη περίπτωση είμαστε εδώ εξαιτίας της δίκης των απαλλοτριώσεων σύμφωνα με τον νόμο 3734 που ζητάμε να καταργηθεί. Έχει πάει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και εκδικάζεται η υπόθεση στις 25/1/2010 για να δούμε αν είναι συνταγματικός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι τα υπόλοιπα χρήματα, γύρω στα 200εκ. ευρώ, που απομένουν για την κατασκευή αυτού του έργου να δοθούνε στην κατασκευή μικρομεσαίων φραγμάτων για να μπορέσουν να κρατηθούν οι υδάτινοι πόροι της Θεσσαλίας. Είμαστε κοντά σε αυτό το κίνημα, είμαστε κοντά στον αγώνα των Μεσοχωριτών και ελπίζουμε στην ανάκληση αυτού του νόμου».

Συμπαράσταση στον αγώνα των Μεσοχωριτών που αντιτίθενται στον νόμο για τις απαλλοτριώσεις υπήρξε και από τους Οικολόγους Πράσινους καθώς βρέθηκε στην συγκέντρωση ο επικεφαλής τους κ. Νίκος Χρυσόγελος τονίζοντας τα εξής: «Είναι γνωστό ότι ο Θεσσαλικός κάμπος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Λύσεις όπως της μερικής ή μεγαλύτερης εκτροπής του Αχελώου είναι ξεπερασμένες σε ευρωπαϊκό επίπεδο και είναι αντίθετα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Βέβαια έχουνε γίνει λάθη και θα έλεγε κάποιος «μα τώρα δαπανήθηκαν τόσο πολλά χρήματα και θα ξεχάσουμε κάτι τέτοιο;».

Επειδή εμείς θέλαμε να έχουμε μια εικόνα άμεση από τα έργα είδαμε ότι ήδη έχει εγκαταλειφθεί ένα κομμάτι του έργου, το οποίο είχε σχεδιαστεί με άλλη οπτική και έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Έχουν δαπανηθεί χρήματα και θα πρέπει να δαπανηθούν και άλλα για να προστατευτούν από την διάβρωση τεράστιες περιοχές που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί. Πληρώνουμε για αυτά τα λάθη και πρέπει να τα διορθώσουμε.

Για το πρόβλημα με τα νερά στον Θεσσαλικό κάμπο θα πρέπει να γίνει καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων που σημαίνει προγράμματα εξοικονόμησης του νερού από τους αγρότες, προστασία των νερών από την ρύπανση και άλλα που όμως χρειάζονται χρήματα. Η Κυβέρνηση πρέπει να διαθέσει πόρους για να αλλάξουν τα συστήματα άρδευσης που είναι για το συμφέρον των αγροτών για να μην φτάσουν στο μέλλον να πληρώνουν για το νερό που χρησιμοποιούν, ένα επιπλέον κόστος σε μια ήδη προβληματική δραστηριότητα.

Θα πρέπει να γίνουν μικροί ταμιευτήρες, θα πρέπει να δούμε την διαχείριση των πλημμυρικών νερών και άλλες λύσεις που υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο. Αυτό που λέμε είναι να διατεθούν οι πόροι -που αλλιώς θα δίνονταν για να γίνουν τα υπόλοιπα έργα της εκτροπής του Αχελώου – στην Θεσσαλία, να γίνουν τοπικά έργα, να αναπτυχθούν οικονομικές δραστηριότητες σε τοπική κλίμακα, να χρησιμοποιηθούν για τους φορείς της περιοχής και να έχουμε γρήγορο αποτέλεσμα γιατί η εκτροπή του Αχελώου είναι ένας μύθος, έχουν περάσει 30 χρόνια χωρίς να έχουμε πραγματικά αποτελέσματα και ακόμα και να ολοκληρωθούν τα βασικά έργα εκτροπής δεν θα φτάσει το νερό στους μικρομεσαίους αγρότες».

Αξίζει να σημειωθεί ότι αισθητή παρουσία υπέρ των αιτημάτων των Μεσοχωριτών έκαναν και άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου χωρίς όμως να γίνουν αποδεκτά από τους Μεσοχωρίτες για να ενσωματωθούν στην συγκέντρωσή τους.

Τα συγκεκριμένα πάντως άτομα έκαναν πορεία στους δρόμους της πόλης, γεγονός που κινητοποίησε ισχυρή αστυνομική δύναμη που παρατάχθηκε μπροστά από την Νομαρχία για την αποτροπή οποιουδήποτε επεισοδίου, χωρίς όμως να συμβεί το παραμικρό.

Χάρης Μαντέλλος

H Mεσοχώρα δεν πωλείται οι Μεσοχωρήτες αντιστέκονται.
















Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Στις 11 Νοεμβρίου δίνουμε την μάχη κατά της απαλλοτρίωσης !!!

Μας είναι εδώ και πολύ καιρό γνωστό ότι στις 11 Νοεμβρίου στα Τρίκαλα γίνεται το δικαστήριο για τον καθορισμό της τιμής μονάδος, που είναι καθοριστικό στη διαδικασία απαλλοτρίωσης της Μεσοχώρας. Πρόσφατα προσδιορίστηκε για τις 18 Νοεμβρίου η αντίστοιχη διαδικασία για τα Βαρκά και τα Σπίτια. Αλήθεια γιατί δύο δικαστήρια; Γιατί οι Μεσοχωρίτες πρέπει να ταλαιπωρηθούν δύο φορές και να κατεβούν στα Τρίκαλα σε δύο διαφορετικά δικαστήρια;

Η διαδικασία του ορισμού προσωρινής τιμής μονάδος είναι ιδιαίτερα κομβική για τον αγώνα που κάνουμε. Αυτό για τους δύο παρακάτω σημαντικούς λόγους;

α) Το πρωτοδικείο είναι το πρώτο δικαστήριο στο οποίο θα προβάλουμε την αντισυνταγματικότητα του νόμου 3734/2009 ζητώντας την ακύρωσή του. Ως γνωστόν κάθε δικαστήριο στην χώρα μας είναι αρμόδιο να εξετάζει την συνταγματικότητα των νόμων, αρκεί οι δικαστές να στέκονται στο ύψος τους και να το τολμούν. Εκδίκαση της συνταγματικότητας όπως όλοι ξέρουμε θα γίνει και στο ΣτΕ στις 25 Ιανουαρίου 2010.

β) Ο δεύτερος λόγος που καθιστά αυτό το δικαστήριο σημαντικό για μας, είναι το γεγονός ότι με βάση την νομική διαδικασία, η απαλλοτρίωση ολοκληρώνεται με την προσωρινή τιμή μονάδος, δηλαδή στην πράξη με τις τιμές που θα ορίσει το πρωτοδικείο σε αυτή τη δίκη.

Αυτοί οι δύο λόγοι είναι αρκετοί για μας, να δώσουμε μια μεγάλη μάχη, μέσα και έξω από τα δικαστήρια. Στην αίθουσα θα αναδείξουμε κατ΄ αρχήν το μεγάλο ζήτημα της προχειρότητας με την οποία συντάχθηκαν οι κτηματολογικοί πίνακες και τα πολλά και μεγάλα λάθη που εμφανίζουν. Εάν αυτό δεν έγινε από πρόθεση, για να βάλει όλους εμάς που αντιστεκόμαστε και αντιδρούμε στην καταστροφή και τον αφανισμό της Μεσοχώρας σε περιπέτειες, και οφείλεται απλώς σε πλημμέλεια, το δικαστήριο οφείλει να μας προστατέψει και να στείλει τους πίνακες για επανεξέταση. Σε κάθε περίπτωση όμως ο νομικός μας αγώνας θα γίνει στην βάση της αντισυνταγματικότητας του νόμου 3734/2009. Εάν το δικαστήριο δεν επιλέξει να ασχοληθεί μ΄ αυτό τότε θα απαιτήσουμε μια εύλογη αναβολή, έτσι ώστε να πάρει απόφαση το ΣτΕ για την συνταγματικότητα του νόμου. Αυτονόητη απαίτηση που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Με άλλα λόγια, πώς θα δικάσει το πρωτοδικείο με έναν νόμο του οποίου η συνταγματικότητα εκκρεμεί σε ένα ανώτερο δικαστήριο;

Μεγάλη σημασία όμως έχει και ο αγώνας μας έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Να χρησιμοποιήσουμε την ευκαιρία και να ενημερώσουμε τους Τρικαλινούς συμπολίτες μας για το δίκαιο του αγώνα μας. Να καταλάβουν όλοι ότι όχι μόνο δεν πουλάμε το Χωριό μας και την ιστορία του, αλλά ότι κάνουμε έναν μεγάλο και δύσκολο αγώνα για να αποτρέψουμε μια μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή.

Να διοργανώσουμε στα Τρίκαλα στις 11 Νοεμβρίου μια μεγάλη διαδήλωση, πανελλαδικού χαρακτήρα, για την προστασία του Αχελώου και της Μεσοχώρας, για την προστασία του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων μας. Να καλέσουμε όλους τους Τρικαλινούς/ες να συνταχθούν μαζί μας και μαζί με τους συμπαραστάτες μας που θα έρθουν από ολόκληρη την Ελλάδα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΟΧΩΡΑ & ΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ

Ταυτόχρονα όμως δουλεύουμε και σε όλα τα άλλα επίπεδα. Μαζί με την Πανελλαδική Κίνηση κατά της εκτροπής και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ετοιμάζουμε επίσκεψη στο «νέο» Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, για να θέσουμε και στην νέα ηγεσία του, το αίτημα για να σταματήσει αυτή η μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Να ακυρωθεί δηλαδή τελεσίδικα η εκτροπή Αχελώου και να σταματήσει το φράγμα της ΔΕΗ στην Μεσοχώρα.


Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΧΩΡΑ .......ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΕΠΕΣ ....ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

Έφυγε πολύ πρόωρα από κοντά μας, ο Βασίλης Ντούλας, ο δάσκαλος, ο γείτονας, ο ευγενής άνθρωπος.

Συμμετέχω στην θλίψη των δικών του με τα παρακάτω videos για να τον θυμόμαστε.
Καλό ταξίδι Βασίλη.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΟΥΛΑΣ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ from varelogiannis dimitris on Vimeo.



O ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΟΥΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ from varelogiannis dimitris on Vimeo.






Και η φωνή του μας συντρόφευε στο Πιπέρι.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Εως δύο έτη «πάγωμα» στον Αχελώο


«Δώρο» για το υπ. Περιβάλλοντος που θα έχει χρόνο να αποφασίσει την τύχη του φαραωνικού έργου
Του Γιωργου Λιαλιου

Από ενάμισι έως δύο έτη το λιγότερο μπορεί να διαρκέσει το «πάγωμα» των έργων της εκτροπής του Αχελώου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Αυτό είναι το διάστημα που απαιτείται κατά μέσο όρο προκειμένου να αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις περιπτώσεις προδικαστικών ερωτημάτων, όπως αυτά που αποφάσισε να αποστείλει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το νεοσύστατο υπουργείο Περιβάλλοντος τηρεί προς το παρόν στάση αναμονής για την εκτροπή και παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Προδικαστικά ερωτήματα

Την προηγούμενη Παρασκευή η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισε την αποστολή σειράς προδικαστικών ερωτημάτων στο Ευρωδικαστήριο, προκειμένου να διασαφηνίσει τη συμβατότητα της εκτροπής με την περιβαλλοντική νομοθεσία. Η φιλοσοφία των ερωτημάτων του ΣτΕ κινείται γύρω από τέσσερις βασικούς πυλώνες:

-Κατά πόσο επιτρέπεται από την κοινοτική νομοθεσία η μεταφορά νερού από μια περιοχή σε άλλη, όταν ο σκοπός της μεταφοράς δεν είναι μόνο η ύδρευση, αλλά -κυρίως- η άρδευση και η αξιοποίηση του νερού για την παραγωγή ενέργειας.

-Κατά πόσο γίνεται να θεσπιστεί το μέρος πριν από το όλο, δηλαδή να επιτραπεί η μεταφορά νερού από μια λεκάνη απορροής ποταμού σε μια άλλη, χωρίς προηγουμένως να έχουν εκπονηθεί τα σχέδια διαχείρισης του νερού στις περιοχές στις οποίες οι λεκάνες αυτές ανήκουν, όπως ορίζει η Οδηγία 2000/60/ΕΚ.

-Κατά πόσο ήταν ορθό να θεσπιστεί με ειδικές ρυθμίσεις η εκτροπή, χωρίς να έχει προηγηθεί ουσιαστική διαδικασία διαβούλευσης.

-Κατά πόσο επιτρέπεται από την κοινοτική νομοθεσία η εκτροπή ενός ποταμού, όταν αυτή επηρεάζει περιοχές Natura και ζώνες προστασίας της ορνιθοπανίδας και κατά πόσο αυτό συνάδει με τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης.

Η αποστολή προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), προκειμένου αυτό να διασαφηνίσει σημεία μιας Οδηγίας είναι γενικά μια συνηθισμένη διαδικασία, η οποία έχει και στο παρελθόν χρησιμοποιηθεί από τη χώρα μας για θέματα περιβάλλοντος. Από το 1981, που η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΟΚ έως το τέλος του 2008 η χώρα μας είχε αποστείλει στο Ευρωδικαστήριο 134 προδικαστικά ερωτήματα, από τα οποία 31 εστάλησαν από το ΣτΕ.

Οσον αφορά την ουσία, δηλαδή το πόσο θα κρατήσει η διαδικασία, σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφόρησης του ΔΕΚ κατά μέσο όρο διαρκεί 17 μήνες. Αν λοιπόν οι αντιτιθέμενοι στο έργο (φορείς της Αιτωλοακαρνανίας, περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.ά.) προσφύγουν στο ΣτΕ και ζητήσουν νέο «πάγωμα» των έργων, τότε θα νομιμοποιούνται να σταματήσουν τα έργα για τουλάχιστον ενάμισι έτος. Η εξέλιξη αυτή ήρθε ως... μάννα εξ ουρανού στο νεοσύστατο υπουργείο Περιβάλλοντος, καθώς παρέχει την αναγκαία πίστωση χρόνου για να ασχοληθεί με την τύχη του φαραωνικού αυτού έργου. Η ηγεσία του υπουργείου κρατά ακόμα κλειστά τα χαρτιά της, ωστόσο ο υφυπουργός Περιβάλλοντος κ. Θάνος Μωραΐτης δεν έχει κρύψει στο παρελθόν την έντονη αντίθεσή του στα σχέδια της εκτροπής, ως βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.

Κρίσιμη καμπή

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, πάντως έχει ιδιαίτερη αξία καθώς για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία ασχολείται με την ουσία της εκτροπής, δηλαδή κατά πόσο πρόκειται για ένα περιβαλλοντικό και, κυρίως, απαραίτητο έργο και όχι με κάποια «τυπική» παράλειψη του έργου. Ολα δείχνουν ότι η υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου βρίσκεται πλέον στην πιο κρίσιμη καμπή της.

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Η εκτροπή του Αχελώου βγάζει... Λουξεμβούργο.


Στο Ευρωδικαστήριο παραπέμπεται η υπόθεση για να εξεταστεί αν η ελληνική νομοθεσία και η εκτροπή είναι αντίθετες προς το κοινοτικό δίκαιο.

Σε νέες δικαστικές περιπέτειες μπαίνει η εκτροπή του Αχελώου, καθώς αλλάζει... κατεύθυνση προς το Λουξεμβούργο, ύστερα από χθεσινή απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εντοπίζει σωρεία παρανομιών και παραβιάσεων του κοινοτικού δικαίου.
Το ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε με συντριπτική πλειοψηφία ότι πολλές από τις.. διατάξεις του νόμου 3481/06, με τις οποίες δόθηκε ουσιαστικά εντολή για τη συνέχιση του έργου (ύστερα από αλλεπάλληλες ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ), είναι αντίθετες προς την κοινοτική οδηγία 2000/60/ΕΚ.
Επειδή όμως υπήρξε και μικρή μειοψηφία (6 από τους 33 δικαστές), που υποστήριζε ότι δεν παραβιάζεται η οδηγία, το ΣτΕ παρέπεμψε την υπόθεση στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) στο Λουξεμβούργο, προκειμένου να αποφανθεί εκείνο οριστικά εάν πράγματι η ελληνική νομοθεσία και η εκτροπή είναι αντίθετες προς το κοινοτικό δίκαιο, όπως δέχεται το ελληνικό δικαστήριο.
Κίνδυνος ακύρωσης

Ετσι κινδυνεύει με ακύρωση όχι μόνο η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων (που έχει προσβληθεί από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και φορείς της Αιτωλοακαρνανίας και μεγάλες οικολογικές οργανώσεις), αλλά το σύνολο του έργου (και όχι μόνο το φράγμα Συκιάς που ανατέθηκε στην εταιρεία Μηχανική ΑΕ), όπως ρητά τονίζεται στην 3053/09 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ.
Μετά την 4η κατά σειρά (από το 1995 μέχρι σήμερα) δικαστική... εκτροπή του έργου, αναμένεται νέα προσφυγή των ενδιαφερομένων φορέων και οργανώσεων, προκειμένου το ΣτΕ να δώσει και τυπικά την εντολή «παγώματος» κάθε εργασίας, έως ότου αποφανθεί οριστικά το ΔΕΚ, περίπου σε 1-2 χρόνια.
Η εκτροπή «πνίγεται» στις 102 σελίδες της Ολομέλειας του ΣτΕ, που υιοθετώντας εισήγηση της Συμβούλου Επικρατείας Αικ. Σακελλαροπούλου υποβάλει 14 προδικαστικά ερωτήματα στο ΔΕΚ, αμφισβητώντας ευθέως τη συμβατότητα του ν. 3481/06 προς την κοινοτική νομοθεσία.
Το ΣτΕ κρίνει ότι είναι αντίθετες στην κοινοτική οδηγία 2000/60/ΕΚ οι διατάξεις του ν. 3481/06 που επιτρέπουν την υδροληψία από συγκεκριμένη Λεκάνη Απορροής Ποταμού (ΛΑΠ) και τη μεταφορά νερού σε άλλη ΛΑΠ. Και αυτό γιατί δεν έχουν ακόμα εκπονηθεί τα σχέδια των Περιοχών Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΠΛΑΠ), της Δυτικής Στερεάς, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, μέσα στις οποίες βρίσκονται οι ΛΑΠ από τις οποίες και προς τις οποίες θα γίνει η μεταφορά νερού.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Έγκλημα στη Θεσσαλία που πληρώνουμε όλοι... Δημοσίευμα του μεγάλου blog Press.gr


Πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν διακοπή της εκτροπής Αχελώου!
 

Προεκλογική περίοδος και τα λόγια των κομμάτων είναι μετρημένα, ειδικά για τα περιβαλλοντικά ζητήματα με πολιτικό κόστος, όπως η εκτροπή του Αχελώου.
Όπως όμως τονίζουν εμφατικά οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος & Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και Δίκτυο Μεσόγειος SOS, οι κίνδυνοι και το κόστος που συνεπάγεται η ολοκλήρωση και λειτουργία του φράγματος στη Συκιά, αλλά και συνολικά το εγχείρημα της εκτροπής του Αχελώου είναι τόσο σοβαρά, ώστε η αγνόησή τους ισοδυναμεί με ασυγχώρητο έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις τονίζουν πως...

η εκτροπή του Αχελώου επιφυλάσσει:
· Υπέρογκο οικονομικό κόστος.
Σε καιρό κοινωνικά επώδυνης οικονομικής κρίσης, ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει άγνωστες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επιπλέον για την ολοκλήρωση των έργων, χωρίς να έχει καν προηγηθεί σχεδιασμός για τη χρήση του νερού όταν και αν φτάσει στον κάμπο.
· Εξαιρετικά σοβαρούς κινδύνους, που έχουν υπο-εκτιμηθεί.
Με δεδομένο ότι η εκτροπή του νερού θα γίνεται το καλοκαίρι, το φράγμα Συκιάς θα μαζεύει νερό τον χειμώνα. Σε κατάσταση πληρότητας όμως, τα φράγματα Συκιάς και κατάντη (Κρεμαστών και Καστρακίου) θα είναι εξαιρετικά ευάλωτα σε πλημμύρες, με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τη γύρω περιοχή, όσο και για την ίδια τη στατική τους επάρκεια, βάσει των παραπάνω κινδύνων.
· Απρόβλεπτες οικολογικές επιπτώσεις, ειδικά για τα ευαίσθητα λιμναία οικοσυστήματα που τροφοδοτούνται από τον Αχελώο, δηλαδή την Τριχωνίδα και τη Λυσιμαχεία.
Με δεδομένο ότι οι ελάχιστες οικολογικές τους ανάγκες σε νερό δεν έχουν επιστημονικά προσδιοριστεί, είναι άγνωστο αν το καλοκαίρι και σε περιόδους ξηρασίας θα είναι δυνατή η τροφοδότησή τους.
· Επικίνδυνο λαϊκισμό.
Η Θεσσαλία δεν χρειάζεται τον Αχελώο για να αρδευτεί. Η Θεσσαλία έχει άμεση και απόλυτη ανάγκη από έργα προστασίας και σωστής διαχείρισης των υδάτινων πόρων που διαθέτει, καθώς και από αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, ειδικά υπό τις συνθήκες διαμορφώνονται από την κλιματική αλλαγή και τις νέες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η εκτροπή είναι απλά στάχτη στα μάτια αγροτών που απεγνωσμένα ψάχνουν για λύσεις στα προβλήματα που επί δεκαετίες προκαλεί η σπατάλη και κακοδιαχείριση των νερών του θεσσαλικού κάμπου.

Η εμμονή του απερχόμενου Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά με την εκτροπή ζημίωσε τη χώρα με περίπου 400 εκατ. € (σύμφωνα με ανακοινώσεις του Υπουργείου) που προέρχονται από αμιγώς εθνικούς πόρους. Δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εδώ και 15 χρόνια έχει αρνηθεί τη χρηματοδότηση αυτού του έργου, η πραγματική ζημιά είναι πολλαπλάσια καθώς η χώρα στερήθηκε τη δυνατότητα να απορροφήσει αντίστοιχο ποσό κοινοτικών κονδυλίων για συγχρηματοδοτούμενα έργα.
Σε μια προσπάθεια να σταματήσουν αυτό το σκάνδαλο, οι οργανώσεις θα αντισταθούν με κάθε μέσο στην εκτέλεση του έργου τελικής επένδυσης σήραγγας μήκους 12 χλμ., ύψους 65 εκ. € που ανατέθηκε προεκλογικά στη Μηχανική Α.Ε. Την ίδια στιγμή, εκκρεμεί αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ κατά του νόμου Σουφλιά που από το 2006 εγκρίνει το έργο, παρακάμπτοντας 6 διαδοχικές αποφάσεις του ανώτατου δικαστηρίου.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν τον Πρωθυπουργό της 5ης Οκτωβρίου να λάβει την πολιτικά γενναία απόφαση για ακύρωση των έργων εκτροπής και να ανακοινώσει σαφές σχέδιο δράσης για την προστασία και οικολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων του θεσσαλικού κάμπου, προς όφελος των Θεσσαλών αγροτών και του φυσικού περιβάλλοντος.
Πληροφορίες: Θεοδότα Νάντσου - WWF Ελλάς (6982471722), Δάφνη Μαυρογεώργου - Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος & Πολιτισμού (6977205351), Μαλαμώ Κορμπέτη – Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία (6948803393), Μαρτίνος Γκαίτλιχ - Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (6938016839), Άννυ Μητροπούλου – Δίκτυο Μεσόγειος SOS (6977695999)

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Βίλλα Κοτρώνη Τρομερό δημοσίευμα διαβάστε το

Επειδή το σύστημα ανάρτησης είναι καινούργιο μερικές οδηγίες
1 Μπορείτε να κάνετε zoom στο κείμενο με την μπαρα αριστερά
2 Μπορείτε να αλλάξετε σελίδα από το κάτω μέρος Το παραπάνω δημοσίευμα αποτελείται από 3 σελίδες, με το βελάκι πάτε στην επόμενη
3 Μπορείτε να εκτυπώσετε την ανάρτηση πατώντας στο εικονίδιο εκτυπωτή κάτω δεξιά
4 Μπορείτε να μετακινηθείτε στο κείμενο πατώντας το αρ κουμπί του ποντικιού χρησιμοποιώντας το χεράκι που εμφανίζεται

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Σχόλιο για το άρθρο του Δημάρχου Πινδαίων


εφ. ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ των Τρικάλων 30-8-09

Σχόλιο για το άρθρο του Δημάρχου Πινδαίων κ. Παντέρα στον «Πρωινό Λόγο» της 12ης/8/2009 για τη Μεσοχώρα

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:

Ώστε Δήμαρχε:

* Τα δάκρυα των Μεσοχωριτών για τον αφανισμό του χω­ριού τους είναι κροκοδείλια, ψεύτικα…
* Η αγάπη μας για το χωριό μας (και ό,τι αυτό αντιπρο­σωπεύει για μας) είναι υποκριτική...
* Τα πανό με τα συνθήματα «ΟΧΙ...», «...ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ» και άλλα είναι κακόγουστα αλλά και προκλητικά: εκνευρίζουν, εξοργίζουν...
* Τα περί κοντέινερς είναι αστειότητες..., εννοείς δια­δόσεις που προκαλούν γέλιο... Βέβαια, τα «προσωρι­νά» λυόμενα, οι παράγκες θα είναι λύση! (αλλά πού θα γίνουν; τι; πόσα; πότε; για πόσο καιρό; για ποιους; Σώ­θηκαν οι άνθρωποι!
* Οι τιμές είναι μοναδικές...για όλους! Πουλάνε, ει­σπράττουν, κληρώνονται (στα Βαρκά ή στα Σπίτια), χτί­ζουν, κάθονται! Έτσι απλά... και το δικό σου σπίτι στα Στουρναραίικα σίγουρα θα το πουλούσες με τόσα χρή­ματα για να φτιάξεις άλλο, αλλού...
* Το μη κατακλυζόμενο μέρος, αφού αφαιρεθεί αναγ­καστικά από τους ιδιοκτήτες, η ΔΕΗ θα το διαμορ­φώσει, θα το καθαρίσει, θα το ομορφύνει (κατά το «κή­πους ομορφαίνω» του παλιατζή), θα παραχωρηθεί στο Δήμο. Δηλαδή στους δημότες. Για αξιοποίηση... Όχι βέβαια από τους ιδιοκτήτες.
* Η Νέα Μεσοχώρα, μισή κάτω στα Βαρκά, μισή επάνω και πίσω στα Σπίτια, ΘΑ γίνει πρότυπο χωριό. Στολίδι, καμάρι... Από σπίτια που ΘΑ χτιστούν...αλλά πότε; πώς; πόσα; πόσο; από ποιους; ποια γενιά; (εδώ πράγματι με τον αγώνα σας πετύχατε τόσα πολλά)
* Οι Μεσοχωρίτες προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρα­τείας για τη γέφυρα Νέας Πεύκης και τη σήραγγα προς φράγμα. Φυσικά για να ταλαιπωρήσουν, δηλ. να τι­μωρήσουν τους κοντοχωριανούς και τους διερχόμε­νους! Μοχθηροί άνθρωποι! Εσύ όμως, κύριε Δήμαρχε, τους λυπήθηκες, τους νοιάστηκες (ιδίως τους Πλοπιώτες...) Και ρωτάς τόσο αυθόρμητα: Μα γιατί; Το ότι βέβαια τα δύο αυτά έργα ήταν πακέτο μαζί με την απο­στραγγιστική σήραγγα, για την οποία προσφύγαμε στο ΣτΕ, αυτό εσείς δεν το γνωρίζατε... Δε θα πούμε ότι αυτό είναι υποκριτικό ή πονηρό εκ μέρους σας (άκρως ή ολίγον».).
* Το ΣτΕ σταμάτησε τη σήραγγα «μα γιατί;;» Κακώς! Πα­ράνομα, παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Γιατί να είναι λοι­πόν σεβαστές οι αποφάσεις του;
* Εσείς, κύριε δήμαρχε, θα συνεχίσετε να αγωνίζεστε για τη Μεσοχώρα με το ίδιο πάθος... από αγάπη για μας - χωρίς εμάς! Αφού στις «κοινωνικές διαβουλεύσεις» σας με τους αρμοδίους (δεκαεφτά φορές στην Αθήνα;) ξεχάσατε να ρωτήσετε τους κατοίκους, το σύλλογο, το τοπικό συμβούλιο, τον πρόεδρο....
* Εμείς διχάζουμε τους συγχωριανούς μας, που δε θέ­λουμε να παζαρέψουμε τα σπίτια και τα κτήματα μας τα πατρογονικά. Τους ενώνεις εσύ με το άρθρο σου πρώτα στο τοπικό έντυπο «Μεσοχώρα» και μετά στις εφημερίδες των Τρικάλων - με τις ΟΛΙΓΟΝ προσβλη­τικές και υβριστικές εκφράσεις και χαρακτηρισμούς για τους κατοίκους. Όλα αυτά όμως για το καλό τους! Αλλά αυτοί δεν το εκτιμούν. Κρίμα, κύριε Παντέρα...

Αχάριστοι Μεσοχωρίτες